Gabriela: “Het gaat allemaal om het verbinden” 

Honk1 is de plek waar iedereen welkom is, ongeacht het opleidingsniveau, werkervaring, leeftijd of afkomst. Het is een ontmoetingsplaats waar iedereen de mogelijkheid krijgt om te (her)ontdekken welk werk het beste bij hem/haar past. Competenties en interesses staan hierbij centraal. Werkzoekenden ontdekken bij ons hun kansen in een alsmaar veranderende arbeidsmarkt. We kunnen ons voorstellen dat het voor werkzoekenden van buitenlandse afkomst soms moeilijk kan zijn om een baan te vinden. Waar moeten ze beginnen en waar kunnen ze terecht? We streven ernaar de barrières waar zij tegenaan lopen weg te nemen, of hier een oplossing voor te vinden. Gabriela, bezoeker bij Honk1, vertelt haar verhaal. Dankzij Honk1 is zij werkzaam bij de hotelketen Marriott.  

Voor welke uitdagingen staan werkzoekenden van buitenlandse afkomst?

Als je emigreert naar een ander land, in mijn geval Nederland, moet je vaak helemaal opnieuw beginnen. Als je permanent in Nederland wilt blijven is het noodzakelijk dat je je de Nederlandse taal eigen maakt en je verdiept in de (werk)cultuur. We moeten ons zo goed mogelijk proberen aan te passen. Daar zijn we ons van bewust en dat zien we als een plicht. Als je op zoek bent naar een baan kom je voor veel uitdagingen te staan. Dat begint vaak al bij stap één van het sollicitatieproces: het versturen van je brief en CV. Mensen hebben onbewust namelijk al bepaalde vooroordelen over buitenlanders die van invloed zijn op hun gedrag. Sommigen denken automatisch dat we het werk niet kunnen doen omdat we geen of minder goed Nederlands spreken, wat ertoe leidt dat ze niet eens naar onze motivatiebrief kijken. Dit geldt zelfs voor bedrijven die internationale roots hebben of internationaal georiënteerd zijn. Veel mensen zijn zich niet bewust dat buitenlanders vastzitten in een vicieuze cirkel als het gaat om het leren van de Nederlandse taal. Nederlandse taallessen zijn namelijk duur (2 lessen per week €299, 4 lessen per week €499, voor een module van 3 maanden tot 18 maanden). We kunnen deze vaak alleen betalen als we een goed betaalde baan hebben, immers hebben we ook nog andere uitgaven die we moeten dekken. Als het ons niet lukt om zo’n soort ​​baan te krijgen, kunnen we het ons niet veroorloven om de lessen betalen. Er is één manier waarop we uit deze cirkel kunnen komen: op eigen houtje de taal leren, in ieder geval het minimale gespreksniveau. Voor zover ik weet – maar ik kan het mis hebben – worden subsidies niet toegekend aan individuen, maar aan scholen, werkgevers, bibliotheken. Wij zijn vaak onbekend met het proces hoe we aan een subsidie kunnen komen.

Daar komt nog bij dat vandaag de dag een groot deel van het sollicitatieproces digitaal is. Wanneer werkgevers het CV scannen letten ze voornamelijk op diploma’s, en minder op (nuttige) werkervaring. Ze nemen niet rustig de tijd om mensen in het echt te ontmoeten en hun oordeel hierop te baseren. Elke werkgever wil een “topper”, de allerbeste. Investeren en de tijd nemen om iemand op te leiden hoort daar niet bij. Dat is zo zonde, want je bent nooit te oud om te leren. Leren is de basis van ons bestaan. Werkgevers zien vaak de connectie niet, ze kunnen de verbinding niet maken tussen iemands capaciteiten en de werkzaamheden die bij de baan horen. Dat is een gemiste kans, voor beiden. Iedereen heeft zijn verhaal, waardevolle werkervaring en capaciteiten. Er zijn veel unieke mensen, met verschillende achtergronden, die echt in staat zijn om niet alleen het werk te doen, maar ook dat ene extraatje meebrengen. En we zijn onwijs gemotiveerd om te leren. Inwerk- en trainingsdagen zijn ook belangrijk. Op deze manier laat een werkgever zien dat hij/zij oog heeft voor de toekomst van werknemers binnen het bedrijf. Wij werkzoekenden willen niet meer worden weggecijferd. We willen gezien en gehoord worden. Mensen hebben andere mensen nodig, laten we onze krachten bundelen. Vandaag de dag speelt het grootste deel van ons leven zich af achter een beeldscherm, maar wordt het niet eens tijd voor de ouderwetse manier van communiceren? Laten we elkaar eens persoonlijk ontmoeten.

Wat is jouw ervaring met Honk1?

Ik zal mijn eerste ontmoeting met Jaap niet snel vergeten. Het kwam voor mij precies op het juiste moment en het was een bijzondere ontmoeting. Hij was open, geduldig en oprecht nieuwsgierig naar mij en mijn verhaal. Dat was voor mij zo uniek. Ik had eindelijk het gevoel dat ik gehoord werd. Mijn competenties waren het startpunt, vanaf hier bekeek Jaap de mogelijkheden. Eén daarvan is mijn talenkennis. Ik spreek naast mijn moedertaal Roemeens, namelijk nog een aantal andere talen. Ik heb gewerkt in de horeca voordat ik naar Nederland kwam, ik had dus al wat ervaring in dit werkveld. Verder heb ik nog een aantal andere banen gehad als ZZP’er, zo ben ik ook beheerder van een klein pand in Den Haag. Helaas heeft de pandemie alles voor mij veranderd. Het doel was niet alleen om een vaste baan te vinden in deze crisistijd, maar ook om te werken in een omgeving die bij mij past en waar ik in kan doorgroeien.

Jaap en ik hadden het letterlijk over van alles, mijn achtergrond, dingen die ik heb meegemaakt, (werk)ervaring, maar ook wat ik nog zou willen leren en waar ik het allerliefste terecht kom. Ik heb nog nooit gehoord van een plek – en dat was precies wat ik nodig had – waar mensen echt geïnteresseerd zijn in de ervaringen en mogelijkheden van mensen, en waar niet alleen aandacht wordt geschonken aan diploma’s. Ik had deze benadering nog nooit meegemaakt, maar het voelde zo goed en ontspannen. Ik had het gevoel dat ik écht mezelf kon zijn, zonder vooroordelen. Ongeacht wat het gesprek me zou brengen, het was sowieso een bijzondere ontmoeting. We probeerden het gesprek eerst in het Nederlands te voeren, maar soms als het ingewikkelder werd schakelde ik over naar het Engels. Na het eerste gesprek planden we gelijk een nieuwe afspraak voor drie weken later in, na mijn vakantie. De A4 was echter gesloten op de datum dat onze tweede afspraak gepland stond. Jaap deed zijn uiterste best om elkaar toch te spreken. Dit werd uiteindelijk een online meeting. Hij had al contact opgenomen met Marriott om over mij te vertellen. Twee uur later werd ik gebeld door Marriott, ze nodigde me uit om kennis te maken. Kort na het eerste gesprek tekende ik het aangeboden contract. Ik sta nog steeds versteld van hoe snel dit allemaal is gegaan.

Wat doe je bij Marriott?

Ik werk op de afdeling eten en drinken. Voornamelijk ben ik samen met mijn collega’s verantwoordelijk voor de ontbijtservice. Daarnaast serveer ik gerechten en drinken in het restaurant, de bar of bij de hotelkamers. We volgen de planning, maar bieden ook de helpende hand daar waar het nodig is. Geen één dag is hetzelfde en het werk is hartstikke divers. Dat vind ik er zo leuk aan. En bediening is veel meer dan slechts het serveren, het gaat namelijk om oprechte gastvrijheid. Dit betekent aandacht besteden aan details en er alles aandoen om het verblijf van de gasten zo aangenaam mogelijk te maken. Ik sta graag in contact met mensen, daar haal ik veel voldoening uit. Soms kan bijvoorbeeld een klein gebaar – hoe onnozel het soms lijkt – iemands dag opfleuren. We voeren onze werkzaamheden uit, maar hechten veel waarde aan vriendelijkheid en begrip. Op deze manier maken we het verblijf een stukje persoonlijker. Ieder team wil de gasten een beleving geven. Als dit lukt, vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Aanvankelijk had ik maar weinig ervaring in de branche, maar ik ben een snelle leerling en ben gemotiveerd om nieuwe dingen te leren. Het gaat nu hartstikke goed en met een beetje extra begeleiding kom ik er wel. Mijn baan bij Marriott past goed bij me. Niet alleen het werk, maar ook de internationale omgeving en de fijne collega’s om me heen. Tijdens het gesprek dat ik met Jaap had, vond hij aanknopingspunten op basis van mijn persoonlijkheidskenmerken. Hij ging niet alleen op zoek naar een baan, hij zocht naar een baan die écht bij mij past. De verbinding die hij uiteindelijk maakte opende een deur voor mij. Ik ben eeuwig dankbaar voor deze kans en het vertrouwen in mij.